home

B&G

auto

voorbereiding

FAQ

reizen

gastenboek

naar andere reis GR5/E2 1998

 

 

8 augustus 1998 - Lekker lui in Larche (le Sauze) 

 

Vanaf Val d'Isere, van waaruit het vorige bulletin werd verstuurd en waar we met M4 gekampeerd en gewandeld hebben, is onze route via de volgende overnachtingsplaatsen gegaan: Bonneval-sur-Arc, Bessans (rustdag), R-de Vallonbrun, R-du Plan du Lac, R-de l'Arpont, R-le Montana (Modane), (spit-tussenstop in Ceillac: zie verderop in de tekst), Plampinet, Montgenevre, Villard-Saint-Pancrace, Brunissard, Chateau-Queyras, Ceillac (ontmoeting Jovita & Frank), Maljasset, Fouillouse, Larche (Le Sauze).

Waar "R"  staat, wordt bedoeld dat het gaat om de naam van een Réfuge. 

 

Toelichting "spit-tussenstop": In een gîte vlak voor Modane reikte Gerard vlak voor vertrek naar het wc-papier. Daarbij draaide hij iets te abrupt en de spit schoot hem in de rug. Oei en au! Overleg met de gîte-houder, want Gerard kon niet voor- of achter uit. De mogelijkheden werden afgewogen en we besloten in de taxi te stappen voor een (lange, hete) rit (via Italië) naar Ceillac. Vanaf de Gite moesten we nog wel een flinke afdaling doen om op de plek te komen die bereikbaar was voor de taxi. Gelukkig was de gîte-houder zo vriendelijk om mee te gaan met Gerard zijn rugzak.

In Ceillac kampeerden Sonja, Ebo en kids pal langs de GR5-route. De geplande ontmoeting kwam eerder en verliep anders dan zij en wij gedacht hadden. Verrassend was het wel. Met veel, en vooral liefdevolle, aandacht van de zussen van Breukelen kwam Gerard er weer snel bovenop. Na drie dagen brachten Sonja, Ebo, Jelmer en Rik ons terug op de route en werd de GR-draad weer opgepakt in Plampinet (zie boven).

 

Toen wij voor de tweede keer, maar nu lopend, Ceillac vanuit de bergen naderden, werden we overvallen door een paar fietser, die "attenzione, attenzione" brulden. Frank en Jovita overvielen ons bijna letterlijk en ook met hen brachten we een paar gezellige dagen door.

 

Een dag GR5: de col de Girardin (van Ceillac naar Maljasset): 

 

Om 7.15 uur worden we wakker in ons hotel in Ceillac op 1640 m hoogte. De rugzakken worden ingepakt. Omdat er een een paar bergetappes met enkel réfuges voor ons liggen, hebben we uitgebreid ingekocht. Naast de gewone spullen gaan aan boord: eten voor drie dagen (4 appels, 6 bananen, 8 yoghurtjes, cruesli, diverse kaasjes en wasa knäckebrod). Op Gerard zijn sokken na zijn alle spullen weer schoon en droog.

 

Om 8.00 uur ontbijten we: warme melk, koffie, thee, stokbrood, boter en jam. Het extra bestelde brood gaat (met jam besmeerd) in de papieren servetjes en ons thermosflesje wordt, zoals altijd, gevuld met hete koffie.

 

Om 8.45 uur gaan we op pad. Het is zwaar bewolkt en nog fris. Heerlijk wandel- maar vooral klimweer. Warm zullen we het toch wel krijgen met een (steile) klim van 1200 m voor de boeg. Onderweg passeren we de ("Zwolse") camping, waar de boulanger (de bakker) met verse waar staat. Deze buitenkans wordt benut: twee tartes-randonneurs (gebakjes voor de wandelaar, met veel noten en honing) gaan in de rugzak zonder geplet te worden.

 

Na een half uurtje flink klimmen (een uur onderweg) nemen we onze eerste korte pauze. Het is inmiddels 9.45 uur. De koffie met gebak is heerlijk en werkt laxerend op Gerard zijn ingewanden. Het is wat lastig om een comfortabele plek te vinden op de steile helling en buiten het zicht van medewandelaars. Maar het lukt hem en de "setjes" wc-papier, meegenomen uit het hotel, bewijzen weer hun diensten.

Het pad blijft flink stijgen en het voert ons eerst langs beboste hellingen, een waterval en mooi gelegen bergmeertjes. Het is een drukke route, veel dag-rugzakkers passeren ons. En we zijn hiermee inmiddels vertrouwd: later op de dag zullen we hen weer voorbij dieselen. We hebben geleerd, hoe we, met name, het klimmen het langst kunnen volhouden.

 

Om 11.30 uur nemen we onze tweede korte pauze. We eten het (ontbijt) brood met het restant koffie en een banaan. Een flinke slok water en verder gaat het weer, nog steeds klimmend. Het is zonnig, maar er waait een frisse wind. De col naderend wordt de wind harder en kouder.

Vlak voor "de aanval" op onze col van vandaag, de col de Girardin (op bijna 2700 m) nemen we nog een cereal/noten-reep en een paar slokken water. Voorzien van deze nieuwe energie zwoegen en zweten we naar boven.

Het laatste stuk van een beklimming is in de regel ook het steilst. Het pad leidt bovendien over een forse helling met enorm veel fijn puin. Langzaam, maar zeker, enkele meters achter elkaar, naderen we de col.

 

Om 13.00 uur zijn we er. We hebben er dan zo'n kleine 1200 hoogtemeters opzitten. We voelen ons weer heel tevreden met onze klimprestaties en genieten van het fantastische uitzicht naar twee kanten. Het stormt min of meer. De koude wind dwingt ons snel, na het maken van een paar foto's, aan de afdaling te beginnen zodat we in de luwte komen. Een heel nieuw dal ligt weer voor ons.

 

Het pad loopt door een grote hellende vlakte met een enorme rug van stenen. Het lijkt een grote berg puin, die daar zomaar is neergestort. De wind neemt wat af en we genieten van de bloemen die weer verschijnen op de zuidhelling. Ook horen we de waarschuwingskreten van de bergmarmotten. Daar zit er eentje, rechtop, vlakbij het pad voor ons. Voorzichtig naderen we, maar net als altijd schiet hij/zij in het hol zodra we op ongeveer 30 meter zijn genaderd. Verderop hobbelt er weer een. Ook nu verwachten we, dat hij weg zal duiken. Maar nee, hij is zo aan het dollen is met een maatje, dat ze ons niet opmerken. Voorlopig... Stapje voor stapje naderen we het dartele tweetal tot op 3 meter. Prachtig! Eindelijk lukt het om ze zichtbaar op foto vast te leggen. Gerard's lach klinkt door de bergen, zoals altijd, als hij de bergmarmot ziet.

 

We nemen onze middagpauze om 13.20 uur, lekker uit de wind en in de zon en met rondhuppelende marmotten. Onze GRunch bestaat zoals gebruikelijk uit knäckebrod met kaas, yoghurt met cruesli en water. Het is inmiddels wel kouder geworden en met extra kleding aan gaan we verder.

 

Het is 14.10 uur en er volgt een mooie geleidelijke afdaling. Voor de overnachting moeten we van de route af naar een "hameau" (gehucht), genaamd Maljasset. Het betekent extra lopen dwars op de GR5-route, maar we hebben geen keus. Het laatste stuk van de afdaling is heel steil. Het kost ons ruim een uur en veel zweetdruppels om ongeschonden in het dal te komen.

 

Om 16.00 uur zijn we in Maljasset. Er blijkt naast de Réfuge ook een Gîte te zijn. We kiezen voor de Gîte, om dat dat iets luxer is. We zijn er als eersten en annexeren twee bedden bij het raam. We kunnen ze ook nog tegen elkaar aanschuiven. Na de douche zitten we om 17.00 uur met een colaatje in de zon op het terrasje van de Gîte. In een gezellige ruimte genieten we van heerlijk avindeten. Er is gezelligheid met andere wandelaars en het uitwisselen van ervaringen. 

En de nacht! In voor een gite zeer goede bedden slapen we, lekker naast elkaar, in onze zijden lakenzak met op de achtergrond geluiden van de stromende rivier, de bellen van de koeien en het geblaat van de schapen. 

 

En weer is er een GR-dag voorbij... 

 

Zo lieve lezertjes, dat was het achtste en voorlaatste GR-bulletin. Want, zodra we in Nice zijn, maken we het allerlaatste bulletin.

 

Het laatste bulletin moet natuurlijk een hele speciale worden. Wij hebben steeds ons best gedaan om allerlei zaken en ervaringen te beschrijven. Onze bedoeling was, jullie deelgenoot te maken van een bijzondere ervaring. We hopen dan ook, dat jullie je door de bulletins een beeld hebben kunnen vormen van onze GR5-wandeling. 

 

En dan dat laatste bulletin! Het woord is nu aan jullie. Wij zouden het heel leuk vinden als jullie ons per e-mail laten weten: 

-  wat je van de bulletins vond,

-  met welke vragen (knellende en minder knellende) je bent blijven zitten. Stel ze ons!

 

Reactie en antwoorden op de gestelde vragen verwerken wij dan in het laatste (Nice-)bulletin.

 

Graag zien we jullie mailtjes tegemoet, uiterlijk op 20 augustus a.s.