16 juli 1998 - Val d'Isère/de Alpen
Kwam het vorige bulletin nog uit Nyon, boven het meer van Genève, nu zitten we al midden in de Alpen in Val d'Isère. Onze route door de Alpen loopt veelal via refuges, waar we overnachten op vaak GRote hoogte. Zo hebben we de nacht doorgebracht in: Thonon-les-Bains (ontmoeting met Dolf en Wilm), Armoy, Chevenoz, Chalets de Bise, Chapelle-d'Abondance, Trebentaz, Chaux-Palin (Zw), Samoëns (rustdag), Les Chalets d'Anterne, Moède, Chamonix (4 dagen gekampeerd met Cobi & Gerard), Bionnassay, Nant Borrant, La Croix du Bonhomme, Chalet de la Balme, Le Moulin (Plan Peisey) en Col du Palet. Hier in Val d'Isère is ons volgend rendez-vous (met M4, onze buren).
We zijn inmiddels al meer dan 100 dagen onderweg en het blijft heerlijk. Zeker het deel vanaf het meer van Genève is prachtig. Vanuit de bewoonde wereld in een dal (meestal tussen de 700 en 1000 m hoogte) klim je naar boven en trekt dan dagenlang op zo'n 2.000 m hoogte door de Alpen. Via allerlei cols (de hoogste tot nu toe op 2.650 m) kom je dan op hooggelegen vlaktes en besneeuwde hellingen.
Het is steeds weer spannend wat er aan de andere kant van zo'n col te zien is. Een glooïende vallei met koeien, geiten of schapen, een rotsachtige helling met watervallen, sneeuwvelden, of alleen maar mist. Want de weersomstandigheden kunnen snel veranderen.
Dat hebben we gemerkt bij de Col (= een pas/doorgang tussen bergtoppen) de Brevent. De lange klim naar 2368 meter trok via een prachtig dal met mooie uitzichten en heel veel watervalletjes. In korte broek en T-shirt bereikten we nat en bezweet de col en konden vandaar de Mont-Blanc en Chamonix zien liggen schitterend in de zon. We installeerden ons voor de GRunch (= lunch uit rugzak) en zagen hoe wat witte wolken voorbij trokken.
En toen ging het snel. Binnen 10 minuten was de lucht donker en zaten we midden in een dichte mist met een zicht van niet meer dan 10 meter en begon het te regenen. Snel warme en regenkleding aan. Zoekend naar de route moesten we via sneeuwvelden en lastige steile klimmetjes (die met van die ijzeren stepjes in de rots) onze weg vervolgen. Koud en nat bereikten we de Brevent-top op 2526 m. Daar konden we de téléphérique nemen naar het dal van Chamonix, waar Cobi & Gerard ons opwachtten en we een verwarmend welkom beleefden. Met he brachten we een paar heerlijke campingdagen door.
In de bergen overnachtten we in een refuge (berghut). Tot twee weken geleden hadden we daar het rijk alleen. We hadden dan de hele slaapzaal (dortoir) tot onze beschikking. Inmiddels is heel Frankrijk op vakantie gegaan en zitten we bivendien in de populaire wandelgebieden. Dat geeft een heel andere situatie. Om te beginnen reserveren we vantevoren een plekkie in de refuge. Dan weet je tenminste zeker, dat je niet wordt doorgestuurd. Overigens gebeurt dat alleen, als er de zekerheid is, dat je nog een volgende hut of een dal kunt halen. De betekenis van de "refuge" is immers: een vluchtplaats. Afijn, volle berghutten dus.
In de regel zijn berghutten heel simpel. Ze hebben een slaapzaal met stapelbedden, eenvoudig sanitair en in het hoogseizoen wordt er gekookt. Daarnaast is er in iedere berghut gelegenheid om zelf te koken. De meeste berghutten zijn gebouwd van de stenen zoals die hier in de bergen voorkomen en er is veel hout in verwerkt. Je zit met zijn allen aan lange houten tafels en in de dortoir is het volle bak. In de chaos van rugzakken, bergschoenen, slippers en rubberen "klompen" is iedereen doende om zijn eigen privacy en ruimte te handhaven. Je kunt je voorstellen, wat een nacht kan betekenen: gesnurk, gezaag, zweetlucht, warm..... Wij slapen graag met veel frisse lucht. Anderen hebben het juist graag warm. Dus is het: raampje open, raampje dicht. De kunst is dus om zo dicht mogelijk bij dat raam je slaapplaats te hebben!
Het blijft een speciale ervaring om zo met zijn allen boven in de bergen samen te zijn. Het leidt tot leuke kontakten en natuurlijk zijn er ervaringen uit te uitwisselen. Wat dacht je van een avondje zingen met een groep Engelsen en Ieren? Of een diepgaand gesprek met Fransen over "le truc" (wat staat voor alles waar je zo gauw geen naam voor weet, zoiets als "dinges"). En wat te denken bij de binnenkomst, laat in de avond, van een groep doorweekte en verkleumde jongeren (hun tenten hadden het in de storm en regen begeven) in een al overvolle hut? Prachtig om te zien, wat de betekenis van "inschikken" is.
En... heerlijk om daarna weer het comfort van een hotelletje te hebben....