home

B&G

auto

voorbereiding

FAQ

reizen

gastenboek

naar andere reis GR5/E2 1998

 

 

5 juni 1998 - Villers-le-Lac in de Jura 

 

Berichtten we de vorige keer nog vanuit de Vogezen, nu zitten we in de Jura. Voor degenen die ons op de kaart volgen onderstaand de overnachtingsplaatsen.

Vanaf Thann: Gsang, Ballon d'Alsace, Evette-Salbert, Sochaux, Vandoncourt, St. Hippolyte, Fessevillers, Goumois, La Rasse, Villers-le-Lac.

 

We maken veel mee. Zo ook: "GReluk langs de Doubs", een verhaal.

 

Lies uit Tilburg loopt met haar hond Gaudi de GR5 naar Nice in een keer net als wij. Hoewel we al veel eerder van Lies en haar hond gehoord hadden, ontmoetten we elkaar pas in de Vogezen. Het klikte tussen Lies en ons en ook met Gaudi bouwden we een band op. We liepen stukken samen op en hadden veel pret met elkaar.

Na het laatste afscheid gingen we ervan uit, dat dat de laatste keer was. Zij had gepland ongeveer een maand eerder in Nice te zijn dan wij, dus onze reisschema's gingen meer en meer uit elkaar lopen.

Toen we woensdagmorgen vertrokken vanuit Goumois hadden we gepland te overnachten in een hotel bij La Rasse. Na een fikse wandeling langs de rivier de Doubs kwamen we, met enorm veel zin in een douche, aan om ongeveer halfzes. Leuk hotelletje, leuke menukaart en daar was een bordje "fermé le jeudi" (donderdag gesloten). Hadden wij even GReluk want het was vandaag immers woensdag! Echter alles was op slot en er was niemand te bekennen. Even de tanden op elkaar en door een volgende mogelijheid, een dortoir (slaapzaal) genaamd: Maison Monsieur. Vooral keken we uit naar een douche, voor het eten konden we eventueel een van onze noodmaaltijden aanspreken. Niet nodig, want naast het dortoir bleek er zelfs een restaurant te zijn met een chambre d'hote. Wat een GReluk! Heerlijk gegeten (forel) bij hele aardige mensen. Of we moeten reserveren bij de Saut-du-Doubs, vroegen we hen, want we wilden een volgende teleurstelling voorkomen. Ze dachten van niet. Er zijn daar meerdere hotels en ook nog een dortoir. 

Donderdagmorgen gingen we op pad. Volgens het boekje zouden we, inclusief een uur pauze, om halfvier aankomen. Le Saut-du-Doubs is een waterval van 27 m hoog en met regelmaat is er een regenboog te bewonderen. Dat is natuurlijk wel een fantastische plek voor een overnachting! 

De route was prachtig. Soms leek het een onderwaterwereld, alles begroeid met mos. De GR5 volgt de rivier die tussen 100 meter-hoge rotsen stroomt. Soms vlakbij het snelstromende water dan weer klimmend of dalend langs de steile wanden. Prachtige uitzichten en hele mooie plekkies. En wie kwamen we daar tegen? Lies (inmiddels samen met haar vriendin Mechtild) en Gaudi. Zij gingen ook naar de waterval. We spraken af om die avond met ons vieren te eten en bij te kletsen.

Met die afspraak gingen we ieder ons weegs. De tocht vroeg echter veel meer tijd dan we hadden ingeschat. Het was soms erg steil en moeilijk. We hielden meer en langere pauzes, zodat we pas tegen zessen aankwamen. Net op tijd, want er dreigde een enorme onweersbui. En daar stonden we ver van de bewoonde wereld een tikkie verdwaasd. Het hotel bleek afgebrand en verder was er niets. Geen dortoir, geen taxi, geen bus, alleen een kiosk met cola en ijs, terwijl de eerstvolgende overnachtingsmogelijkheid nog twee uur lopen was in Villers-le-Lac. De kiosk-man zei ons dat over een paar minuten Madam om de hoek met de auto naar Villers zou gaan.

We zetten het op een lopen en zagen nog net de bedoelde auto in de verte verdwijnen. De eerste spetters begonnen te vallen. Een mevrouw die er woonde wees naar het meer, waar een (rondvaart-) boot aan kwam varen. En weer renden we... Poeh, net op stapten we aan boord. Tijd op uit te puffen en te beseffen hoeveel GREluk we weer hadden. Want, we zaten nog maar amper, of er barstte een hevig onweer los met een enorme stortbui met grote hagelstenen! 

Hotelletje gevonden in Villers en wat horen we als we nagenieten van een heerlijk douche? Juist, de stem van Lies. Zij waren in de stromende regen door iemand opgepikt en terwijl er meerdere hotels zijn werden ze precies voor òns hotel afgezet. Was dat GReluk of wel? 

's Avonds gezellig samen gegeten, gedronken en onze zegeningen geteld. De volgende dag namen we nog maar eens afscheid.

 

Dit is een mooi voorbeeld van het GR5-leven: boekje volgen, plannen en improviseren en vooral veel GReluk hebben.

De gîte, die we voor morgen hadden gepland, blijkt gesloten. Je zult zien, ook dan zal er een vorm van GReluk op ons pad komen.