home

B&G

auto

voorbereiding

FAQ

reizen

gastenboek

naar andere reis Indochina 2014

 

 

Zaterdag 25 oktober 2014 - Geen Retourticket? Geen Vliegreis!

 

Half negen trekken we de voordeur achter ons dicht. Op naar Schiphol. Op 't web ingecheckt en boardingpassen gedownload. Geen stoelen naast elkaar! Anderhalf uur voor vertrek moeten we de bagage inchecken. Het gaat goed tot de grondstewardess in het paspoort het visum voor Indonesië mist. En we hebben geen retourtje. En zonder dat kunnen we dus niet mee... We gaan ervoor. Uitleg over onze reis, TOY, het carnet, met de boot naar Maleisië ... Overleg, druk overleg. Manager erbij, bellen met Garuda...
Eind van het liedje. Zonder retourticket mogen we écht niet mee! Afspraken tussen landen en vliegmaatschappijen, boetes enzo...
Er zit niets anders op dan een ticket te kopen waarmee we "aantoonbaar" Indonesië verlaten. Het internet is te traag voor snelle actie. Op een drafje naar een ticketcounter. Langzame brave man zoekt voor ons het allergoedkoopste ticket uit Medan naar "doetturniettoewaarheen" op "maaktnietuitwanneer". Als het maar snel geregeld wordt. Terug naar de incheckbalie met een geprint ticket. Hèhè, op tijd! Bovendien worden stoelen gewisseld, zodat we toch naast elkaar kunnen zitten. Regelrecht door, vlotte boarding en onderuit.

 

Zondag 26 oktober 2014 - Medan, BOY's en TOY's Weerzien

 

Een lange nacht. Hazeslaapjes. Half uur overstaptijd op Kuala Lumpur. Uurtje vliegen naar Medan. De vijf uur tijdsverschil met NL worden er zes als we het horloge op NL-wintertijd zetten.

In Medan gaat het gesmeerd. Voor het visum moeten we langs een speciaal loket. Ons visumgeld (er moet cash betaald worden) is opgegaan aan de tickets. Een mannetje begeleidt G voorbij de douane om geld te pinnen. Betaald, stempels in de paspoorten en klaar is kees. De rest van de passagiers staat nog in lange rijen bij de douaneloketten.
Uurtje taxi en om negen uur melden we ons bij de receptie van het Grand Angkasa International Hotel. Het grootste deel van de dag houden we ons met moeite gaande. Slapies, tukkies ...
's Middags spreken we Aditya in de lobby en om half zeven nemen we een taxi samen met Jefry naar TOY. En jawel, daar staat ze. Stoffig en stilletjes. Ze ziet er goed uit op de schimmelpoeder na op de leren bekleding. Maar het veegt makkelijk weg. 

 

 

Bij het hotel is TOY's vaste plekkie pal voor de hoofdingang netjes vrij gehouden. So far so good....

 

 

Over de veerbootoversteek naar Maleisië zijn we nog niets wijzer. Ook Jefry en Aditya niet. We storten ons weer op het internet tot we instorten. Bijna tenminste. Zomaar "out of the blue" is daar ineens die verhelderende tekst van een Duits stel op een Lonely Planet forum. Twee maanden geleden stonden ze voor dezelfde uitdaging. Drie havens zijn ze afgegaan om na deze real-life-research tot de conclusie te komen dat er geen enkele autoveerboot meer vaart sinds een paar jaar. Het alternatief is verschepen in een container. Een tijd- en geldrovend alternatief!
Enrico en Nadine beschrijven heel precies hoe, met wie, voor welk bedrag ze voor de verscheping van hun auto in zee zijn gegaan. Lang leve het internet, het bespaart ons zeeën van tijd! 

 

Maandag 27 oktober 2014 - Tóch een Ferry

 

Lezen, bellen, mailen... Om een uur spreken we af met Hubline in de hotellobby. En dan vinden we zowaar toch een Ferry. Een Mr. Ferry, dat wel.  In hoog tempo krijgen we duidelijkheid. Over het flinke bedrag aan geld (slik!), de procedure en de vooruitzichten (hoi!). Dinsdag papierwerk, woensdag TOY in container, donderdag varen, vrijdag aan de overkant in Port Klang, de haven van Kuala Lumpur. Vanaf dan worden de contouren van de gebeurtenissen ineens heel veel vager. Want er kunnen files bij de haven zijn (jaja dat kennen we), en nog meer dingetjes die onzeker zijn (is ons ook bekend) en er is customs met z'n procedures... Na een tweede afspraak met een andere agent, kiezen we voor Ferry. Natuurlijk!
Hotel in Klang geboekt (vereist voor de papierwinkel). In de loop van de avond bedenken we, dat we ook ons eigen vervoer naar Maleisië moeten gaan regelen. Hee, dat ticket! Waar gaat dat eigenlijk heen? Yes! Kuala Lumpur en het staat ook nog eens op donderdag gedateerd. Nah ja, dat is nu weer typisch zo'n "geluk-bij-een-ongeluk"-momentje. We voelen ons totaal uitgelaten bij deze toevalligheid.

 

Dinsdag 28 oktober 2014 - Regelen en Betalen

 

We wurmen ons door het verkeer naar het gebouw waar Hubline gevestigd is. Op tien minuten afstand zonder verkeer. We doen er een uur over... Alles geregeld met Mr. Taldo en Ms. Fonny. Na de lunch bergen we spullen op in TOY en pakken een tas voor de KL-hotel-dagen. Ticket geactiveerd, ingecheckt.

 

Woensdag 28 oktober 2014 - Belawan Havendag en Batak Huwelijk

 

Negen uur in de lobby. Half tien stappen we in TOY en volgen "onze man", Syutur, naar de haven van Belawan. En toen...
10.45 TOY in container op Hubline depot (containerdeur gaat niet goed dicht)
11.00 douanekantoor formulieren gehaald
11.10 custom-mannetje opgepikt bij havenkantoortje van de douane
11.30 TOY-inspectie op het Hubline-terrein. (We krijgen de goedkeuring ondanks het feit dat de man het motornummer niet kan controleren. G overtuigt hem met de autopapieren en een indrukwekkend verhaal over hoe het in NL toegaat.)
11.45 G met douaneman mee in havenkantoortje voor administratie (álle paspoort- en álle autogegevens achterop document schrijven); B met "onze man" naar Belawan (printen van de TOY-in-container-foto’s) en weer  G opgepikt
12.20 Terug naar douanekantoor. (Wachten..... tot de lunchpauze voorbij is. Met overlegging van alle "bewijzen" wordt het carnet uitgestempeld.)
13.20 B hobbelt met onze man naar een zaakje (voor een fotokopie van het vrijwarings-formuliertje)
13.30 terug bij de douane en vijf minuten later is de TOY-uitreisprocedure achter de rug.
Op weg naar Medan wippen we nog even aan op het Hubline-terrein. Onze man inspecteert de TOY-container nog eens. Goed afgesloten maar nog niet verzegeld. De benodigde mannen worden opgeroepen en het zegel wordt aangebracht en het nummer gefotografeerd.

 

 

Helemaal tevreden lijkt Syutur niet. Wat er is, krijgen we niet helder.
Om 14.45 uur worden we afgezet bij ons hotel en later in de middag wordt de BL (Bill of Lading) gebracht per koerier. Da's rond!

 

Hotel in Kuala Lumpur geboekt, tas gepakt en een tukkie! Om zeven uur rijden we met Aditya en Ruth (zijn verloofde) naar een restaurant. Als Jefry er is, bieden we onze Hollandse cadeautjes aan. Dan pakken Jefry en Aditya uit. Ik krijg de traditionele sarong en G de traditionele sjaal om de schouders. Er wordt een sjaal om onze schouders gedrapeerd en dan begint een stukje uit de traditionele Batakhuwelijksinzegening. We krijgen rijst op ons hoofd. Bij mij verdwijnt het in m'n haar, maar bij G plakt het aandoenlijk op zijn kale schedel. Jefry spreekt ons toe in het Batak en Aditya vertaalt. Ons wordt geluk, voorspoed en welvaart toegwenst. Heel bijzonder... Jefry haast zich terug naar zijn werk en wij vieren eten en praten.

Het is een emotioneel afscheid van de twee jonge mannen die volstrekt belangeloos, als ware het een heilige plicht, zoveel voor ons hebben gedaan...

 

 

Donderdag 30 oktober 2014 - Dag Medan

 

Om zes uur precies zijn we aan het ontbijtbuffet en dan op naar de luchthaven. Met enige vertraging stijgen we op en verdwijnt Sumatra bijna onmiddellijk achter het wolkendek.

Op naar Indochina: Maleisië, Thailand, Laos en Cambodja. Hoewel Maleisië, daar niet altijd toe wordt gerekend, doen wij dat gemakshalve wel. Op naar Indochina dus, als het volgende onderdeel van de lange weg naar huis...

In afwachting van TOY "doen" we een paar dagen Kuala Lumpur. Zondag zullen we naar Klang (de haven van Kuala Lumpur) verhuizen. Dan is het duimen geblazen dat we TOY zo snel mogelijk op het Maleisische asfalt kunnen krijgen.  
Hoe dat uit pakt, zal te lezen zijn in de volgende update. Spannend, want per slot... "this is Asia"!