home

B&G

  • B&G
  • kinderen
  • kleinkinderen

auto

  • TOY
  • BusCA
  • TOY in 't zand
  • toyota hzj78
  • hzj extreem
  • ons bussie
  • keuze toyota

voorbereiding

  • website
  • kamperen
  • gezondheid
  • documenten
  • proviand
  • gereedschap
  • kaarten en boeken
  • apparatuur
  • gps

FAQ

  • algemeen
  • tips
  • bandenspanning
  • afrika
  • rusland/mongoliĆ«
  • australiĆ«

reizen

gastenboek

  • lezen
  • toevoegen
Africa 2006
::
tunisia
  • algemeen
  • south africa
  • namibia
  • angola
  • d.r.c.
  • cabinda
  • congo
  • gabon
  • cameroon
  • chad
  • niger
  • burkina faso
  • mali 1
  • mali 2
  • algeria 1
  • algeria 2
  • tunisia
  • europe
::
reisverslag
Africa 2006 :: tunisia :: reisverslag

Route Tunisia:  Border (Hazoua) - Tozeur - Kebili - Douz - Matmata - Gabès - Sfax - El Jem - Monastir - Sousse - Tunis - la Goullette (ferry to Genova) = 783 kms

 

 

Vrijdag, 25 augustus 2006 – Camping Desert Club in Douz

 

We rijden Tunesië binnen. We zijn er zo vertrouwd, dat het bijna is alsof we thuis komen. Dit deel van het land doet ons vooral terugdenken aan de allereerste keer, dat we hier kwamen. Hoe spannend dat was zo met ons tweetjes in een voor ons nieuwe wereld. Ook zullen we niet gauw vergeten, hoe we in het Chott el Jerid diep in de klei weggezakt stonden. Drie dagen rugpijn heb ik daarna gehad, maar we kwamen los.

Nu is het heel anders. Na deze lange reis, denken we vooral aan het thuisfront. We kijken uit naar iedereen, die ons lief is. Er is gsm-ontvangst en dus we bellen er lustig op los.

Om twee uur zijn we op camping Desert Club in Douz. Ibrahim is blij ons te zien. Andere gasten zijn er niet, daar is het in de zomer te heet voor en bovendien is het zuidelijk duingebied verboden terrein.
Het is inderdaad héét, zo heet. En, oh heerlijkheid, er is een douche! Ook is er gelukkig de hoognodige schaduw. We lunchen en werken wat op de laptop, luieren, ruimen een beetje op en maken ons eigen avondeten, want het campingrestaurant is gesloten.
Die nacht slapen we in op de vertrouwde campinggeluiden van balkende ezels, blaffende honden en roepende moskeeën.

 

Zaterdag, 26 augustus 2006 – Weer alleen, via Matmata naar Monastir

 

Gerard rommelt nog een beetje aan TOY (banden/luchtfilter). Javanosi blijft op de camping, maar wij willen nog een paar dagen voor onszelf. Als we bij Matmata zijn, merk ik dat de mat onder mijn voeten kleddernat is. Het ziet ernaar uit, dat de condensafvoer van de airco verstopt is. Geen wonder natuurlijk met al dat stof en zand. Dat dringt werkelijk overal binnen. In de schaduw van een muur langs de weg herstellen we het euvel. De lunch in een restaurant in Matmata hebben we dik verdiend, vinden we.  
In el Jem willen we eten in het restaurant van een hotel en op de parkeerplaats overnachten. In het verleden hebben we dat ook gedaan. Maar het beleid is veranderd. Voor de overnachting in onze eigen TOY vragen ze nu veel geld. Daar hebben we geen zin in. We toeren door naar Monastir. Jeetje, dat is wennen al die drukte en dat verkeer. Het is heel toeristisch daar aan de kust. Bovendien is het hoog-seizoen.
Een speurtocht langs hotels levert een boeiend inkijkje in de wereld van geboekte massavakanties.
Toch niet ons ding. Nou ja, we zien wel waar we slapen, beslissen we. Een goed restaurant, dat heeft nu onze prioriteit. En dat vinden we. Een hele beste Italiaan (bij een hotel) met een kaart, waar we spontaan van gaan watertanden. En nog beter, het ligt aan een rustige straat en er is een bewaker. De goeie man heeft er geen bezwaar tegen, als we na ons diner daar in TOY blijven slapen. Zo, dat is prettig geregeld.

Tjonge, wat was dat eten lekker en wat slapen we heerlijk. 

 

Zondag, 27 augustus 2006 – Laatste luxe in Afrika

 

Ontbijten doen we in het hotel. Onderweg op de A1 naar Tunis heeft Gerard ineens twee keer heftige diarree. Hij neemt o.r.s. en we hopen, dat het de laatste oprispingen zijn. 

Aan de kust ten n.w. van la Goulette vinden we een heerlijk hotel met uitzicht op Middellandse Zee.
De kamer is comfortabel, er is een zwembad en een internetverbinding op de kamer.

In de e-mail lezen we dat Johan Verhoeven, die met zijn vrouw Rianne, net als wij, door Afrika trekt, dodelijk verongelukt is. Op een afgelegen plek in Angola was hij onder zijn truck bezig, toen het gevaarte van de krik gleed. We krijgen er kippenvel van, als we bedenken hoe dat voor Rian geweest moet zijn.
In haar eentje...

Gerard slaapt en herstelt verder en ik zwem en lees. Onze laatste Afrika-avond hebben we een heel romantisch vijf-sterren diner met prachtig uitzicht. Het is een waardig afscheid van onze bijzondere trip: een rondje Afrika.

(heen via de oostroute 50.000 km; terug via de westroute 23.000 km; totaal 73.000 km) 

 

Maandag, 28 augustus 2006 – Dag-Afrika-dag

 

Nog even genieten we van een luxe ontbijt en een uurtje zon, voordat we naar de haven rijden.
Bij la Goulette ontmoeten we Javanosi en na de gebruikelijke tijdrovende boarding, zijn we op de ferry, die ons naar Genua zal brengen. 

 

Langzaam zien we hoe Afrika uit ons zicht verdwijnt...