home

B&G

auto

voorbereiding

FAQ

reizen

gastenboek

naar andere reis Tunisia desert expeditions

 

 

Voor de tweede keer op rij gingen we op kerstexpeditie in de duinen van de Tunesische Sahara. Er werd deelgenomen door vier teams.

Bijzonder was de aanwezigheid van Team Elba (Ellie en Bas Noij) met hun Toyota LandCruiser 75 (Simba). Vlak voor deze kersttrip was de auto helemaal klaar voor hun grote wereldreis (Crossing the Continents), waarvan het vertrek gepland stond op begin februari 2004. Simba heeft de praktische Innovation Campers inbouw en hefdak. Voor hen was deze tocht belangrijk om zichzelf en Simba te beproeven en ervaring op te doen.

Dan was er Team 5M (Maarten, Marlies, Marsh, Monte en Mariëlle Königs). Ze hebben een Toyota LandCruiser 80. Op de imperiaal staan aluminium kisten met vrijwel alle bagage, behalve de kookuitrusting. Die staat slim opgesteld achterin zodat in een handomdraai een goed geoutilleerde keuken gebouwd kan worden. Met de ruimte moest zuinig worden omgegaan. Een absolute noodzaak

als je met zijn vijven in de auto zit. Ze kamperen in tenten. Ook voor hen is het de eerste keer dat ze een tocht door de duinenzee gaan maken.

Als derde noemen we Team Javanosi (Jacques, Valérie, Noémie en Simon Dufresne) afkomstig uit Frankrijk met hun Toyota LandCruiser 90. In de auto hebben ze handige opbergmogelijkheden gebouwd en ze slapen in een 3 persoonsdaktent (Maggiolina). Simon kiest voor zijn privacy en slaapt in de auto of onder de koude sterrenhemel. In april 2002 ontmoetten we Javanosi in Douz en sindsdien hebben we de passie voor de woestijn op verschillende reizen gedeeld.

En wij waren er ook, team B&G, ofwel BéGé en zelfs B plus G, waarbij de G wordt uitgesproken met een zachte Brabantse geee. Wij zijn met onze TOY, een Toyota LandCruiser 100. Met het multiplex interieur en hefdak kunnen we alle omstandigheden aan.

 

En juist, VIER TOYOTA-LandCruisers (75, 80, 90, 100)!

Voor het eerst gaan we op expeditie met louter Toyota´s. Dat is voor de echte Toyota-freak één groot feest natuurlijk!

 

In Genua kwamen de vier teams samen. 5M en Elba hadden echter in Zwitserland ver moeten omrijden, omdat de Gotthardtunnel wegens een ongeluk was afgesloten. Uren later dan de bedoeling was, kwamen ze gestresst en wel aan in de haven. Maar pech en geluk sluiten soms fantastisch aan.

De veerboot naar Tunis had hetzelfde aantal uren vertraging en zo konden we gelukkig gezamenlijk aan boord gaan. Hoe die expeditie verliep, kun je lezen onder: Tunesië 2003 :: eerste (tweede) deel :: reisverslag.

 

Dank aan Jacques, Valérie, Bas en Ellie. De fotoreportage (zie :: foto's) werd samengesteld uit opnamen die zij maakten. Op de eerste dag in de woestijn lieten wij ons toestel in het zand vallen. En daar kan een camera niet echt goed tegen!

 

21 december 2003

Laat in de middag komen we aan in Tunis. Na alle douaneformaliteiten, het vullen van de tanks en het installeren van de zender/ontvangers kunnen we gaan rijden. Het is al laat als we aankomen in Hotel Splendid in Karouan. Eten doen we met de hele ploeg in een klein Tunesisch restaurantje.

 

22 december

De volgende ochtend gaan we zuidwaarts naar de camping van Douz, Porte du Sahara, De permits liggen klaar. Onder de palmbomen en met het geluid van balkende ezels slaapt iedereen die nacht als een roos. 

 

23 december

En dat is maar goed ook, want het wordt een vroege start omdat we zo ver mogelijk de woestijn in willen. Na de laatste inkopen vertrekken we uit Douz via de piste en al snel verlaten we ook die om onze weg te zoeken dwars door de duinen richting Ksar Ghilane.

Daar doen we het samen-uit-samen-thuis ritueel en iedereen wordt voorzien van Exploring the World

t-shirts. We hobbelen verder door een mooi gebied met kleine duintjes. De zon schijnt weliswaar, maar door de wind blijft het behoorlijk fris.

Het is een proefrit voor Bas en Ellie en ze worden beproefd! Al snel staan ze met hun Simba prachtig geparkeerd in een mooie diepe kuil. Het wordt een goed leermoment zoals er voor iedereen nog vele zullen volgen.

Het bivak slaan we op in de duinen vlak voor Ksar Ghilane. Er moet door de mannen eerst gesleuteld worden, terwijl de anderen hout verzamelen en de voorbereidingen voor het avondeten doen.

Maar dan heeft iedereen het woestijn-aperitiefje rond een knetterend kampvuur ook echt verdiend.

 

24 december

Na een koude nacht, bezoeken we de ruïnes van een oud Romeins fort dat in lang vervlogen dagen de zuidgrens van het Romeinse Rijk verdedigde. In de oase Ksar Ghilaine drinken we muntthee en wordt er gebadderd in de warmwater bron.

Vanuit Ksar Ghilane rijden we een oostelijke koers naar de pipelinepiste. Diep in het zuiden verlaten we de piste in westelijke richting en zoeken een mooie plek voor het kerstbivak. Het is koud en het waait. Daarom maken we een beschutte plek met de auto´s in carré-opstelling en met behulp van zeilen sluiten we de wind nog meer buiten. Het kampvuur brandt en alle kerstversieringen komen tevoorschijn. Tafelkleden en kerstborden, een zingende kerstman, een opblaaskerstboom, kerstmutsen, kortom het wordt een dolle kerstavond. Onder het genot van glühwein en lekkere hapjes klinken de Franse en Nederlandse kerstliederen door de duinen. Het kerstvuurwerk verloopt, ondanks de inspanningen van Simon en Monte, moeizaam. Maar mooi is het! En zelfs hier weet de kerstman brave mensen te vinden.

Voor iedereen zijn er cadeautjes.

25 december

Kerstochtend is schitterend. Letterlijk! Op de duinen ligt een glanzend laagje bevroren rijp. En langzaam ontwaakt het expeditievolkje om hiervan met volle teugen te genieten. We nemen de tijd. Na het ontbijt is het de beurt aan de jeugd. Simon, Noémie, Marsh en Monte gaan ervaring opdoen in het duinrijden. Ze doen het fantastisch en met tegenzin staan ze hun plekkie aan het stuur weer af.

We doen de passage des douanes, een beruchte passage van kleine duinen. Omdat het terrein oploopt is bijna niet te zien waar je kunt rijden. Met behulp van een track van Jacques en verschillende verken-ningen te voet komen we er doorheen.

We zoeken bijtijds een bivakplek zodat er voldoende tijd is voor het donker wordt om in de duinen te spelen. De kinderen, maar ook Marlies, oefenen in afdalingen van de hogere duinen.

Er volgt weer een koude avond rond het altijd gezellige kampvuur.

26 december

In de ochtend constateren we, dat doorgaan naar de vindplaatsen van de roses de sable in het zuiden aan de grens met Libië geschrapt moet worden. Het kost teveel tijd, want de ferry moet gehaald worden. We rijden dus in noordwestelijke richting naar de warmwaterbron. Er volgen machtige en spannende passages over hoge duinen. Iedereen geniet en leert heel veel bij.

Het schemert als we bij ons bron-bad-douche aan komen. Iedereen dompelt zich in het genot van het warme water en opgefrist bouwen we een bivak in de buurt.

 

27 december

Het zal de laatste dag zijn dat we met team Javanosi zijn. Team 5M is vandaag de piloot en Monte navigeert de expeditie kundig en vlot naar El Borma. Daar wordt getankt en een band van Javanosi gerepareerd. De Nederlandse teams nemen afscheid van het Franse. En terwijl zij weer richting zuiden verdwijnen, gaan wij de piste op in oostelijke richting. We vinden een prachtige lunchplek, vlak onder een heel hoge duin. Bas, Ellie, Marsh, Mariëlle en Monte zijn zo moedig om helemaal naar boven te klauteren. Een prestatie! Langs de pipelinepiste scharrelen we brandbaar materiaal bij elkaar. We maken bivak op een grote uitgestrekte vlakte en genieten van de zonsondergang.

Het kampvuur brandt heerlijk lang.

28 december

We rijden vele piste-kilometers naar het noorden tot aan de asfaltweg tussen Douz en Matmata.

De banden worden opgepompt en we zijn weer min of meer in de bewoonde wereld. We willen El Jem nog halen om daar het Amphitheater uit de Romeinse tijd te bekijken. We doen echter langer over het traject dan gedacht en het is donker als we bij het hotelletje aankomen.

29 december

Na het Tunesische ontbijt bezoeken we het theater. We dwalen rond door dit indrukwekkende monument. Veel is nog te zien van het Romeinse verleden.

Ons traject vandaag is een kwestie van asfaltrijden naar de haven La Goulette-Tunis waar we aan boord zullen gaan. Elba en 5M duiken nog even de medina van Tunis in, wij zoeken een restaurantje voor een heerlijke Tunesische lunch. We treffen elkaar weer in de haven. De douaneformaliteiten verlopen vlot en al snel zijn we ingescheept.

We worden gewaarschuwd dat de zee zeer onrustig is. En dat blijkt. Als we buitengaats zijn en het restaurant betreden, ligt Mariélle al beroerd in de hut. Het wordt een ware afvalrace. De eetzaal wordt leger en leger. Uiteindelijk zijn het Maarten en Betty die als enigen fier overeind blijven en zich ontfermen over de wijn die rest.

30 december 2003

Iedereen is weer, soms slapjes, ter been. In de namiddag zien we Genua opdoemen. Op de kade nemen we afscheid en dan gaan de teams in eigen tempo hun eigen koers. Wij stevenen af op de Ardennen, waar we in Solwaster de jaarwisseling gaan vieren.