home

B&G

  • B&G
  • kinderen
  • kleinkinderen

auto

  • TOY
  • BusCA
  • TOY in 't zand
  • toyota hzj78
  • hzj extreem
  • ons bussie
  • keuze toyota

voorbereiding

  • website
  • kamperen
  • gezondheid
  • documenten
  • proviand
  • gereedschap
  • kaarten en boeken
  • apparatuur
  • gps

FAQ

  • algemeen
  • tips
  • bandenspanning
  • afrika
  • rusland/mongoliĆ«
  • australiĆ«

reizen

gastenboek

  • lezen
  • toevoegen
Indonesia 2014
::
prologue
  • algemeen
  • prologue
  • east-timor
  • sunda
  • bali
  • sulawesi
  • java
  • sumatra
::
reisverslag
Indonesia 2014 :: prologue :: reisverslag

 

Vrijdag/zondag, 24/26 januari 2014 - De Reis

 

De dag, die we in de schoot geworpen krijgen (want vertrek om 21.00 i.p.v. 09.00 uur!) vliegt voorbij. Voor we het weten is het 18.00 uur en rijdt de taxi voor. Met een half uur vertraging is de take off. Twaalfeneenhalf uur nacht. G slaapt, ik doezel.
Tegen vijven in Kuala Lumpur. Zes lange uren hebben we om de benen te strekken op Changi Airport Singapore. Internetten en eten. Laat in de avond vertrekken we voor de vlucht van vijfenhalf uur met Jetstar naar Darwin.
In de errug vroege zondagmorgen drinken we koffie en eten verpakte sandwiches op de luchthaven tot het licht wordt. Taxi naar U-Store-it.
En daar is ze dan, onze Grand Old Lady TOY! Uurtje later staat ze op haar bandjes. De sleutel is nog niet omgedraaid of het motorretje loopt weer als een naaimachientje. Zo!

 

Zondag/woensdag, 26/29 januari - Op onze Basis: Camping the Hidden Valley

 

Om negen uur staat TOY in kampeerstand. De zondag is lang, heel lang. Eind van de ochtend voelen we ons alsof dat we al dagen bezig zijn. Maar dan is alles weer zo'n beetje op zijn plaats.
De camping is leeg en stil. Trouwens alles eigenlijk. Het landschap is ook anders. Nat en groen. We zitten in de "Wet", het regenseizoen. Wat dat betreft, we zijn blij met de betonnen vloer en de ensuite, een kampeerplek met eigen wc en douche en klein portaal. Eind van de middag zitten we al weer dik onder de jeukbulten van midges.
Uitgeteld zijn we. Na een kantenklaarpasta uit eigen keuken begint onze eerste TOY-nacht vroeg, heel vroeg!
Maandag. Het was gisteren Australia Day, een Nationale Feestdag. En omdat de hardwerkende Ozzie recht op zijn vrije dag heeft, krijgt hij die op maandag. Ergo: alles gesloten. Onze planning schuift een dag door. De maandag is een luizige nietsdag. Hapje eten her en der en wat inkopen (water en wijn!) voor het vervolg. Broeierig vochtig warm is het. Buien verkoelen nu en dan de atmosfeer.
Dinsdag wordt TOY onderhanden genomen in de garage. En dan is het woensdag. Vanwege uitloop en extra's moeten we 's morgen nog even terug naar Toyota Bridge.
Aansluitend hebben we een droog en heet uur. Precies lang genoeg om het TOY-zeil en verdere natte boel te drogen. Op de Wharf staan we. Dak omhoog, alles open, spullen uitgehangen en reisrugzakjes gepakt voor een uitstap van twee weken...
We leveren TOY in. Een taxi brengt ons naar het Novotel aan de esplanade en de hoteldagen beginnen.

 

Woensdag 29 januari / zondag 2 februari 2014 - Novotel Tijd 

 

Heerlijk! In de airco van onze kamer kunnen onze armen en benen herstellen van de jeuk! Een oude bekende is dit hotel. In 1999 logeerden we hier ook een paar nachten.
Vanaf vijfhoog kijken we uit over de baai, die meest van tijd grijsgroen kleurt in de hevige tropische regens en de harde wind. De regen drukt de temperatuur enigszins. Maar warm blijft het.Geen regenjassen nodig, hoogstens een paraplu. Alles wat nat regent is ook zó weer droog.
Op de kamer maken we ons eigen yoghurt-muesli-ontbijt, maar voor de lunch en avondeten gaan we op stap. Volop keus. We ontdekken weggestopte winkelcentra en leuke restaurantjes. Manolis bijvoorbeeld, een on-Australisch gezellig Grieks tentje.
We beleven nog wat reis- en visumperikelen. Of eigenlijk: we gaan dezer dagen door een enorme reisrollercoaster (zie het verhaal hieronder).
Zaterdag is de rust op alle fronten weergekeerd en staan we op de drempel van ons oorspronkelijke reisplan! Zondag eten we ten afscheid van Australië nog één keer een burger. En dan... op naar Aziatische avonturen... 

  

 

Het verhaal van een reisrollercoaster  

 

De trouwe volger weet misschien, dat ons originele reisplan inhield om na Australië via Oost-Timor eilandhoppend door Indonesië te trekken. Voor ons vertrek een half jaar geleden, werd bij Toll, de enige verscheper in Darwin, duidelijk dat ons plan vol onzekerheden zat. De vaarschema's (van Darwin naar Singapore) vermelden weliswaar Dili (de hoofdstad van Oost-Timor) als tussenstop. Maar is er niet genoeg vracht, dan laten ze Dili links liggen. En dat gebeurt vaak. Tot vlak voor ons vertrek worden we op de hoogte gehouden door Toll. Niks niet Dili! Nog steeds niet. Bovendien lukt het ons niet om helderheid te krijgen over autoveerdiensten vanaf Timor tussen de kleinere oostelijke eilanden van Indonesië.

 

Dus stellen we ons in op een reis via Singapore. TOY's overtocht gaan twee weken duren en wij worden "for the time being" zwervers. Daarna rijden we van Singapore naar Kuala Lumpur voor het visum van Indonesië. En van Maleisië varen we over naar Sumatra.

 

Darwin. Maandag is Toll gesloten. Dinsdag. We brengen TOY naar de garage en met een leenauto gaan we op pad om zaken te regelen. Bij Toll krijgen we de definitieve bevestiging. Het wordt Singapore en woensdag begin van de middag moeten we TOY afleveren. Bij de douane laten we het carnet uitstempelen.
Met Jelise van het reisbureau gaan we er eens goed voor zitten. Twee weken TOY-loos bestaan moeten worden ingevuld. Een rondreis door Vietnam, dat gaat 'm worden. Vliegen van Darwin naar Saigon. Via allerlei highlights naar Hanoi en van daar naar Singapore.

 

Jelise gaat aan de gang met onze wensen. Eind van de middag heeft ze nog steeds niets bereikt. Het is kort dag natuurlijk om in een standaardprogramma ingevoegd te worden. Het is bovendien de vakantieperiode rond het Vietnamese Nieuwjaar. Drukte en onbereikbare mensen.
Ondertussen: hoe meer we ons verdiepen, hoe leuker het wordt. Jelises mailtjes geven weinig uitzicht, dus gaan we zelf aan de slag op het internet. Vluchten uitgekozen en geboekt bij Schipholtickets. Het is avond. Op de stille camping zijn we druk doende.
De rondreis. En jawel, waar Jelise blauwe vingers kreeg van het rondbellen, hebben wij na een paar muisklikken, een telefoontje en een paar mailtjes een mooi programma rond met een NL-Vietnamreisspecialist, Tavel333, gevestigd nota bene in mijn eigenste geboortedorp, Harmelen. Oh en wat ziet het er leuk uit. We verheugen ons! Reuze handig dat tijdsverschil. Het verlengt de kantoorurendag aanzienlijk!

 

De vliegtickets en het reisprogramma zijn er. Nu het visum nog. We moeten een Letter of Approval hebben waarmee we op de luchthaven van aankomst in Vietnam het visum krijgen. Gespecialieerde reisbureaus geven die af. We hebben contact met een Nederlands bedrijf. En wat normaal gesproken een kwestie van een tot hooguit drie dagen is, blijkt nu onmogelijk. Het Vietnamese Nieuwjaar speelt ons parten. Alle Vietnamese contacten vieren vakantie. Pas na 6 februari kunnen we het krijgen. En dat is te laat, want op de 9e komt TOY aan.
Bellen met de Vietnamese Ambassade in den Haag. Of er nog wat geregeld kan worden. Oeps, dat is moeizaam. Alleen al het spellen van ons e-mail adres kost 20 minuten. Vriend Harry in NL gebeld. Of ie even naar den Haag kan gaan in een poging... Het is vier uur in NL (bij ons middernacht!) en om vijf uur sluit de ambassade. Voor langere tijd, want ze gaan op Nieuwjaarsreces. Natuurlijk!
Harry wil wel, maar hij denkt ook ff goed na. Belt ook nog eens met de ambassade. Tot het onontkoombaar duidelijk is: Die brief en dus het visum gaan er niet komen!

 

We gaan een nieuwe ronde in. Het werk van een lange dag internetresearch, overleg, telefoontjes, reserveringen, boekingen en betalingen moet ongedaan worden gemaakt. Zowel Schipholktickets als Travel333 reageren fantastisch. Ze annuleren en we krijgen het geld terug.

Het is half twee, we zijn diep teleurgesteld en zwaar uitgeteld. Slapen eerst maar. Dat was Vietnam!

 

Woensdag. TOY naar de garage. Nieuwe plan: we gaan naar Bali en vliegen daarna door naar Singapore. Ubud is een mooi oord met prima en betaalbare accomodatie. Een verwenweekje gaat het worden, beslissen we. Op het internet wandelen we virtueel door prachtige hotels.
Als TOY droog en verscheepklaar is melden we ons om elf uur bij Toll. Na het papierwerk lopen we met Danielle naar de receptie voor de betaling. Terloops vraagt ze of we terug gaan naar Europa. Uh? Nee! Oh ja het was indertijd Amy met wie we onze reisstatus bespraken. Nee dus, we gaan via Singapore naar Indonesië. Verbaasd kijkt Danielle op. Tja, reageren we, via Oost-Timor naar Indonesië was wat we eigenlijk wilden. Maar jullie slaan Dili over. Zodoende. En dan!... Maar we doen Dili wél aan, zegt Danielle. Eind van de middag gisteren is het vaarchema nog eens veranderd. TOY's schip (Kathryn Bay) meert wél af in Dili! Zo!
Rechtsomkeert naar Danielle's kantoortje. Ons plan schreeuwt om aanpassing. Daar gaat Bali en hallo Dili.

 

Ons schakelstation staat weer roodgloeiend. Er zijn nog wel een paar hordes te nemen. Visa! Dat van Oost-Timor (Timor-Leste) krijgen we bij aankomst. En dat van Indonesië? In Nederland kregen we het niet, want we hadden geen retourvliegtickets. En nu? Danielle belt met het consulaat. In vier werkdagen kunnen we het hebben. Of vijf, want vrijdag is een Nationale Feestdag voor Indonesië (!). En ja, en die autoveerboten varen ook!

Het stort nog steeds van de regen. Begin van de middag zitten we in het Novotel. Aan de gang op het internet. Oriënteren op visa, vliegtickets, hotels in Dili...

 

Donderdag. Op het consulaat worden we een heleboel wijzer. In Darwin aanvragen gaat ons te lang duren. Doen we dus in Dili. En belangrijker, voor een 60-daags visum met de mogelijkheid van verlenging (viermaal een maand) moeten we een sponsorbrief hebben. Daarin stelt een Indonesische ingezetene zich garant voor ons. Op het consulaat en internet vissen we de vereisten bij elkaar. Stellen de brief samen en na sms-, telefoon en e-mailcontact met onze vriend San Lo (die bij zijn familie in Indonesië is) vinden we zijn zwager bereid.

 

Vrijdag. De sponsorbrief is er, de vliegtickets en hotel zijn geboekt en alle formaliteiten voor TOY's nieuwe bestemming zijn gedaan. Zo! We kopen een reisgids voor Oost-Timor en lezen over de mooie natuur én de barre geschiedenis van Oost-Timor.
Voor de derde keer deze week verheugen we ons op een nieuwe reisbestemming...