home

B&G

auto

voorbereiding

FAQ

reizen

gastenboek

naar andere reis Africa 2005

 

Zondag, 5 december 2004 - TOY wordt bestickerd

 

Niet Sinterklaas kwam bij ons langs, maar Edwin Koot. TOY werd beletterd en bestickerd en ziet er nu echt Toy-achtig uit en is ook in zijn uiterlijk klaar voor de expeditie Afrika 2005.

 

Zaterdag, 11 december 2004 - De afscheidsparty: een bushcamp

 

Het grote magazijn bij Van Vliet Sloopwerken was met vereende krachten omgetoverd tot een stukje Afrikaanse woestijn en bush. De TOY nam in bivak- en pechopstelling een prominente plaats in. Op het zand tussen de palmen stonden tafels, stoelen en banken. Er brandde een (piepklein) kampvuurtje en de Zuid Afrikaanse en Ethiopische wijn stond klaar naast (uiteraard) het Nederlandse bier.

De beamer projecteerde foto's en video's van eerdere expedities en uit de speakers klonk Afrikaanse muziek, terwijl vanuit de Ethiopische kampkeuken heerlijke geuren opstegen. Tientallen waxinelichtjes brandden. Het leek net echt. 

 

Vanaf 17.00 uur begon het bivak vol te stromen met zo'n 120 mensen. De kleintjes speelden in het zand met schepje en emmertje. De groten namen een drankje, onderzochten de TOY van binnen, van buiten en onder de motorkap. De sfeer was geweldig en de gesprekken geanimeerd.

 

En dan het eten. Met zijn zessen eten van grote schalen met stukjes pannenkoek als bestek! Voor velen was het een ontdekking, dat eten met je handen zo leuk kan zijn. Bovendien werd het misverstand, dat je in Afrika niet lekker zou kunnen eten op een formidabele manier uit de wereld geholpen. 

Na afloop werd een subliem kopje Ethiopische koffie geserveerd die op traditionele wijze was bereid. De koffiebonen werden ter plekke gebrand. Verser kan het niet. 

 

Men verdiepte zich bij de informatiehoek in de reisbibliotheek en de routekaart. En ook de informatie over het project voor de weeskinderen in Rwanda kreeg de nodige belangstelling én geld. 

En ja, er werd ook afscheid genomen, want daar ging het natuurlijk allemaal om. Veel kussen, knuffels, goede raad, beste en lieve wensen kregen we. Hartverwarmend. We hebben heel veel om op terug te zien en om weer naar uit te kijken volgend jaar om deze tijd. We voelen ons grote bofkonten met al die lieve mensen om ons heen.

 

Zondag, 12 december 2004 - The day after 

 

Dezelfde vereende krachten togen zondagmorgen aan het werk om een complete woestijn in big bags te scheppen, de bush op pallets te plaatsen, tafels en banken in te klappen, stoelen te stapelen, glazen en flessen in kratten te doen, te vegen, zuigen, poetsen, dweilen.

 

Want ja, zo'n bushcamp in het magazijn is prachtig, maar de mensen van een dynamisch bedrijf als Van Vliet Sloopwerken staan te popelen om maandagmorgen weer aan de slag te gaan. Toch?

 

En zo geschiedde.

 

Na ruim drie uur pezen zag alles er weer uit alsof er nooit een stukje Afrika gelegen had. Hoewel..., met zand weet je het maar nooit. Het is net als met de naalden van de kerstboom of de confetti na een carnavalsoptocht. Maanden later komt het nog steeds zomaar ergens tevoorschijn. 

 

Om in de stemming te blijven gingen wij via de douche door naar het koperen huwelijksfeest van Cobi en Gerard. En ook de Harmelense keuken mag er zijn. Feest vieren en nog meer afscheid.

 

 

DANK

 

-         aan onze gasten, voor hun betrokken aanwezigheid, hun meeleven en lieve wensen, het geweldige afscheidscadeau voor het project en lieve (soms heel originele!) geschenken,

 

-         aan Sander, Maaike, John en Albert, die ware helden bij het opbouwen en afbreken van ons stukje Afrika zijn gebleken,

 

-         aan Van Vliet Sloopwerken, Aernout voor de ruimte en andere faciliteiten, Ad die het magazijn leeg ruimde en alle anderen die op een of andere wijze meehielpen,

 

-         aan Air Quality, Erik van Dijk voor het beschikbaar stellen van de beamer,

 

-         aan Marsh, Mariëlle en Monte, voor hun zorg in de bushbar,

 

-         aan Sonja, Rik en Jelmer, die alle kaarsjes aanstaken,

 

-         aan Cor en Ria, voor het scherm,

 

-         aan Michael, die het parkeren in goede banen leidde,

 

-         aan Willem, die op zijn vrije avond toch weer aan de knoppen zat,

 

-         aan de mensen van het Ethiopische restaurant Sunshine, Andu, Salem, Teigest, Adey, Freweini, Yemane, Abdel en Wondu, die samen in hun prachtige traditionele kleding en het heerlijke voedsel het Afrikaanse sfeertje compleet maakten,

 

-         aan Seleke (van Sunshine), die de catering in de steigers zette, maar helaas enkele dagen voor de party in het ziekenhuis en op de operatietafel belandde; we wensen hem een snel en voorspoedig herstel,

 

-         aan onze ouders en kinderen, die ondanks de moeite die ze hebben ons een jaar te moeten missen, vierkant achter ons staan.